Από τότε που εφευρέθηκε η φωτογραφία,ο άνθρωπος προσπαθεί να την εκμεταλλευτεί σαν εργαλείο επινοώντας συνεχώς νέους τρόπους χρησιμοποίησής της...
έτσι βήμα-βήμα προχώρησε πέρα από εκεί που τελειώνουν οι δυνατότητες των ματιών του
προσπάθησε να επιταχύνει ή να επιβραδύνει τη ροή του χρόνου και να μάθει πώς ακριβώς συμπεριφέρονται ορισμένα αντικείμενα...
να κάνει ορατά κάποια πολύ μικρά ...
Προσπάθησε να εκμεταλλευτεί μήκη κύματος του φωτός-όπως το υπεριώδες-που είναι αόρατα στο μάτι,αλλά μπορούν να καταγραφούν στα φωτογραφικά φίλμς,
Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του για την οικογενειακή επιχείρηση μεταξύ 1924-1928 επισκέπτεται τη Βραζιλία, τη Κόστα Ρίκα, τη Γουατεμάλα.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου άρχισε και να φωτογραφίζει.
Το 1929 επιστρέφει στο Αμβούργο όπου γνωρίζεται με τον νεαρό φωτογράφο
Andreas Feininger ο οποίος τον γνωρίζει με την περίφημη -τότε- φωτογραφική μηχανή
Rolleiflex και τον βοηθά γενικά στο χώρο της φωτογραφίας ενώ παράλληλα του δίνει και δικό του εκθεσιακό χώρο.
Εδώ ξεκινά τη φωτογράφιση πορτρέτων των φίλων του με πιο σύνηθες τα ανδρικά μοντέλα, ντυμένα με περίτεχνα υφάσματα και με μάσκες προσπαθώντας - όπως ο ίδιος έλεγε - να συλλάβει την μαγική ουσία που κατοικεί και εμψυχώνει τον υπαρκτό κόσμο.
Επηρεασμένος από τα έργα ζωγραφικής του
Giorgio de Chirico, ξεκίνησε το δικό του έργο
"Fotografia Metafisica" το 1936, και αμέσως μετά
παραδίδει την οικογενειακή επιχείρηση στον αδερφό του,εγκαταλείπει τη Γερμανία και σαν φωτογράφος πιά εργάζεται στο Παρίσι και το Λονδίνο.
Από το 1937-1939 ταξίδεψε στην Ελλάδα όπου και φωτογράφισε τα γλυπτά της,τους αρχαίους ναούς,τα τοπία της,τη θάλασσα και το ήλιο,πολλές από αυτές τις φωτογραφίες έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά και βιβλία.
Οι φωτογραφίες του της περιόδου αυτής τόσο από την κλασσική αρχαιότητα της Ελλάδα όσο και της Ιταλίας είναι πιά κλασικές.
Ανάμεσα τους διακρίνουμε και εκείνες του Γιάννη Τσαρούχη,
της Μελίνας Μερκούρη και
του Νίκου Χατζηκυριάκου – Γκίκα.
Το 1941, κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, αναγκάστηκε να επιστρέψει στη Γερμανία,όπου και αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα μη έχοντας τη δυνατότητα να δημοσιεύσει τα έργα του και να εργαστεί.
Το 1944 αναγκάζεται να μπει στο γερμανικό στρατό και εν συνεχεία να υπηρετήσει στη Νορβηγία ως σχεδιαστής χαρτών.
Ένα ταξίδι του αργότερα στο Παρίσι του επέτρεψε να φωτογραφίσει και να δημιουργήσει τα περίφημα πορτρέτα του Picasso,
του Jean Cocteau,
του Christian Bérard,
του Georges Braque,
του Jean Arp,
του Joan Miró,και άλλων.
Μετά τον πόλεμο, φωτογράφισε τα ερείπια του Μονάχου , και έγινε αρχισυντάκτης του περιοδικού Heute magazine.
Το 1951 ο Herbert List συναντά τον άλλο μεγάλο φωτογράφο τον
Robert Capa,με την προτροπή του οποίου εντάσσεται στο δυναμικό του Magnum.
Σαν φωτογράφος μόδας συνεργάζεται με πολλά περιοδικά όπως το Vogue,
το Harper's Bazaar και
το Life και είχε μόνιμη συνεργασία πιά με το φωτογραφικό πρακτορείο Magnum Photos.
Για την επόμενη δεκαετία, εργάζεται ως επί το πλείστων στην Ιταλία.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου άρχισε τη χρήση των φιλμς των 35 χιλιοστών και των τηλεφακών,
επηρεασμένος από τον
Henri Cartier-Bresson , και τη Χρυσή Εποχή του ιταλικού κινηματογράφου - τον ιταλικό νεορεαλισμό -
Στη δεκαετία του 1950 φωτογραφίζει και δημιουργεί τα πορτρέτα του Marino Marini,
του Paul Bowles,
του W. H. Auden,
και το 1960 το πορτραίτο της Marlene Dietrich
Γνωρίζεται επίσης με τον Άγγλο ποιητή, μυθιστοριογράφο και δοκιμιογράφο
Stephen Spender, ο οποίος αργότερα στην αυτοβιογραφική νουβέλα του "The Temple" και στον χαρακτήρα με το όνομα "Joachim" "φωτογραφίζει" τον Herbert List
Το 1953 εκδίδει το φωτογραφικό του άλμπουμ με τις φωτογραφίες του απ’ την Ελλάδα με τίτλο Licht über Hellas και το 1958 το Caribia, το φωτογραφικό του άλμπουμ απ’ την Καραϊβική.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 ο Herbert List εγκατέλειψε φωτογραφία για να επικεντρωθεί στην συλλογή έργων μεγάλων Ιταλών ζωγράφων.
Με το θάνατό του συλλογή του απορροφήθηκε από τη συλλογή Ratjen που αργότερα εξαγοράστηκε από την Εθνική Πινακοθήκη της Ουάσιγκτον.
Το 1965 εκδίδει μιά από τις μεγαλύτερες συλλογές φωτογραφιών του,
ενώ το πιο γνωστό του φωτογραφικό άλμπουμ παραμένει το "Junge Männer" το οποίο περιέχει φωτογραφίες ειδυλλιακών νεαρών να απολαμβάνουν τον ήλιο,
να κολυμπούν,
να παλεύουν και
να απολαμβάνουν τη χαρά της ζωής
Τα μοντέλα του ο Herbert List τα επιλέγει σύμφωνα με τα πρότυπα ομορφιάς της ελληνικής και ρωμαϊκής γλυπτικής και αρχιτεκτονικής, και της γλυπτικής του Μιχαήλ Αγγέλου και προσπάθησε να αποτυπώσει με το φακό του την αθωότητα της ομορφιάς τους και τη φυσική τους δύναμη.
ο Herbert List πέθανε πολυταξιδεμένος στο Μόναχο στις 4 Απριλίου 1975 ,αφήνοντας πίσω του ένα εξαίσιο φωτογραφικό και ιστορικό έργο.